अवसान सगळे उसने
स्पर्शात एका गळते,
ओठांत सावर सजणा,
ही रातही अडखळते.
श्वासांत बागा फुलती,
मी अंगभर दरवळते,
जागून घे रे सगळी,
ही रातही अडखळते.
नजरेत थोडे कळते,
मौनात उरलेसुरले,
बघ चंद्र मग पाघळतो,
ही रातही अडखळते.
मोहरत काया अवघी
या चांदण्या विरघळती,
दवथेंब पानांवरती,
ही रातही अडखळते.
गुंतून पडले सगळे
वळणांत धागे बघ या,
डोळ्यांत अन ती मिटता,
ही रातही अडखळते.
Wednesday, February 21, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment