एफ. डी.

कधीतरी काय! बऱ्याचदा असं वाटतं,
ठेवावं बँकेत सगळं, मनात सारं जे साठतं.
काढावी एखादी एफ. डी., करावी स्वतःनेच छोटीशी कविता,
इंटरेस्ट रेट काहीही असो, पण आपला घडा सदैव रिता.
गुंतवलं काय मी, ते शेवटपर्यंत कळतच नाही.
हवाबंद टप्परवेअरमधले टवटवीत शब्द?
की आणखीनही बरंच काही?
घेऊ द्यावेत त्यांनाही मोकळे श्वास ,
पंखांत त्यांच्या म्हणून मीच हवा भरते.
पण आकाशात त्यांना सोडून द्यावं म्हटलं,
की आमची मिडलक्लास गुंतवणूक साली नेमकी मध्ये येते.
करायचं बंद त्यांना, साचेबद्ध ढंगात,
रुपडं त्यांचं जपायचं, कवितेच्या रंगात
पुन्हा नवीन एफ. डी., पुन्हा इंटरेस्ट मोजणे
चुचकारलेल्या शब्दांसाठी पुन्हा पिंजरे शोधणे