उन्हाची पावले

उन्हाची गणिते..न सुटणारी

उन्हाची गुपिते..न फुटणारी

उन्हाची झळ..लालभडक

उन्हाची कळ..पांढरीफटक

उन्हाची हाक..किती नाजूक

उन्हाचा धाक..किती साजूक

उन्हाची दिठी..आखीवरेखीव

उन्हाची मिठी..जाणीवनेणीव

उन्हाची कूस..कवितेची मूस

उन्हाचं मूल..कवडशाचं फूल

उन्हाची छाया..उन्हाची आस

उन्हाची माया..उन्हाचा वास

तुझं ऊन..की माझं ऊन

तू ऊन..की मी ऊन

आपण ऊन..आपणहून

गाभण ऊन..आपणहून

एकटाच मी..समोर ऊन

उन्हाचीच पावले..मागाहून

- चक्रपाणि

२५ जुलै २०२२

शिलालेख

कोऱ्या कॅनव्हासला

मोकळ्या केसांच्या

घेऊन मांडीवर रंगवायला

बसतो मी

बोटांचे स्ट्रोक्स...पोटावर

ओठांचे ठसे…ओठांवर

लखलखणारं मुक्तहस्तचित्र

नक्षीदार श्वासांनी

वळणदार भिवया, मान, पाठ,

बंद हसऱ्या डोळ्यांवर

… हसतो मी

वळणाकडे कर्णमधुर पुटपुटणाऱ्या

करून कानाडोळा

रंग दोघांच्याच स्वप्नांचे

(भरायला म्हणा, उधळायला म्हणा)

मुठीत घट्ट (की घट्ट मिठीत?!)

घेतो मी..

अर्धोन्मिलित, मूकमनस्वी

खस्कन् स्वतःत

ओढून घेणारी

जाग त्याची

होतो मी

दोन एकजीव कपाळांवर

का दोन वेगळे शिलालेख

आकाशातल्या चित्रकाराला

एकच एक प्रश्न

उरतोही..

.. नुरतोही

वसुदेव

डोक्यावरच्या टोपलीतल्या

बाळकृष्णासारखं

अंगाखांद्यावरचे पक्षी नि त्यांची घरटी

तांबूसपोपटी पालवी नि तिचे बहर

सगळंसगळं सांभाळत

मुळं रोवून उभा

मी वसुदेव

पायाशी सरपटणारे असंख्य तण,

मांड्या-जांघा-कंबरेवर बांडगुळांचे मण

यमुनेच्या थाटात

कृष्णाकडे झेपावणारी

त्यातलीच इन-मिन तीन

आपल्याच फांद्या समजून

कृतकृत्य मी

त्यातल्याच एकाची हाक,

की श्वास,

की ओठ,

(अगदी आठवण)

विषकन्या असल्याच्या साक्षात्काराची वीज

टोपलीत न घालता स्वतःवर पाडून

उभाच्याउभा काळानिळा होऊन

देवकीविना उभा

मी वसुदेव

जागरण

“फार जागरण करता का?”

मी हो म्हणायच्या आत म्हणाले -

“करत जाऊ नकात!

त्याने

बीपी..वाढेल,

पोट..सुटेल,

पोटात..मळमळेल,

पित्त..खवळेल,

चित्त..ढवळेल”

डॉक्टरांचं हे ऐकून मी म्हटलं - “डॉक्टर,

रोज तीन वेळा..खाणं

दोन वेळा..धुणं नि घासणं,

वीकेंडला एकदा..पिणं

क्वार्टरली खंडाळा, लोणावळ्याला..जाणं

करता का?

घराचे, गाडीचे, इन्शुरन्सचे..हप्ते

दूधवाला,केबल, मोबाईलची..बिलं

इन्कम, प्रॉपर्टी, वॅल्यु ऍडेड..टॅक्स

भरता का?

मुलाचा..होमवर्क

म्हाताऱ्याचा..आशीर्वाद

म्हातारीची..काळजी

मुलीला..कुशीत

बायकोला..घट्ट मिठीत

घेता का?

भिकाऱ्याला..भीक

देवळाला..दान

विद्यार्थ्यांना..पूर्ण मार्क्स

देता का?

याची उत्तरं हो असली काय

किंवा नाही असली काय

क्रियापदानंतरचा का

क्रियापदाच्या आधी लावा

नाय तुमची झोप उडाली,

तर पेशंट म्हणून नाव नाय सांगणार!

दीपगृहे

 मध्यसमुद्री डुचमळणारी

नाव एक विनावल्ह्यांची

उष्ण लाटेच्या झुळकेसरशी

शीड मोरपंखी फुटलेली

अवचित जन्मे एक सुकाणू,

डोलखांब, स्वप्नांचे तारू

डुलणे, झुलणे सारुन मागे

उधळे दर्यावर्दी वारू

शुभ्र, स्तब्धसा हिमनग तो, जो

लगाम होउन पुढे ठाकतो

हयात नसलेला चौखुर तो

पाणीपाणी होउन जातो

झुळूक होउन जी ती आली

तिच्या फुटावी ओठी, पोटी

नाव एक विनावल्ह्यांची

मध्यसमुद्री डुचमळणारी

कुठे सुकाणू, शीड कुठे

भरती ना ओहोटि कुठे

लाटेची अन नावेची त्या

जागोजागी दीपगृहे

प्राणायाम

दोन बंद डोळ्यांत

करून घ्यायचे बंद

लुकलुकणारे तुझे स्वप्नील डोळे

फक्त माझ्याकडे बघत बसलेले

सताड उघड्या कानात

घ्यायची साठवून तुझी

वाणी, तुझी गाणी,

(माझी विराणी)

चढत्या प्रत्येक श्वासात

भिनावेत डोंगर, वारे,

झरे, धबधबे, तुझे अत्तर

केस मोकळे

आयाम माझ्या प्राणाचा हा एव्हढाच!

बाकी

उच्छवास (की उश्वास?),

(सुटका की) निश्वास..

सगळ्या अफवा आहेत

आपली बोटं एकमेकांत गुंतली असेपर्यंत