तू पारंबी वटवृक्षाची थेंब मी इथे पागोळीवर तुला ओढ जी तुझ्या मुळाची आस माझि ती या छपरावर
ओघळेन मी तुला समांतर
जमिनीतल्या विश्वामध्ये
पोचलीस तू तिथे एकदा
की मग होइल माझे मुरणे
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
कमीत कमी शब्दांत स्वत:ला उधळून टाकलंय - माझ्याचसारख्या अनेक उधळ्यांसाठी :)
No comments:
Post a Comment